Zomaar een dagje op het strand

Het mooiste verhaal heeft een zekere lengte. Maar vaak kabbelt de dag maar een beetje en heb je alleen wat kleine indrukken om over te schrijven

De Drie Generaties zijn ook weer gearriveerd. Eerst een zwemrondje en daarna ontbijten. Oma heeft de koffie weer mee. Moeder en dochter hebben voor het ontbijt gezorgd. Broodje gezond op zijn Grieks. Dat is een broodje met beleg dat voor de drie generaties herkenbaar is in de supermarkt. Dus met plakjes Goudse en tomaat. Inge denkt dat ze zelfs mayonaise bij zich hebben. Verder hebben ze net zo'n zakje olijven als wij hebben.

De limbo's zijn er ook. Vader, moeder, en twee dochters. De oudste is een echte waterrat. In haar gele bikini rent ze direct na aankomst het water in. En gelijk kopje onder. Niet eerst voorzichtig een paar kleine stapjes, nee hup, direct volledig onder water. De jongste dochter kan nog niet zwemmen, en heel gek, houdt in tegenstelling tot haar zusje ook helemaal niet van water. Samen met pa, zwemband om, gaat ze met opgetrokken schouders voorzichtig telkens een stukje dieper.

Eergisteren waren er drie enge Grieken aan het zwemmen. Ik moest van Inge bij haar in de buurt blijven zwemmen. De grootste engerd had net als de anderen te veel borsthaar en was ook te bruin, en halflang zwart krulhaar. Maar wat Inge niet weet, is dat hij liedjes aan het zingen was. Heel bescheiden, en dat is toch wel weer leuk.

Er komt een oudere vrouw langs met alleen een broekje en schoentjes aan. Haar tieten bungelen helemaal vrij in de zon, heen en weer. Hangtieten. Inge vindt dat het niet kan. Bovendien lijkt ze op de moeder van Inge. Dat zal het wel erger maken.

De kleinzoon van Anna moet plassen. Hij begint met schreeuwen. om aandacht voor zijn plasprobleem. Hoewel hij bloot loopt, betekent het nog niet dat hij zijn plas zomaar mag laten lopen. En dat weet het kereltje.

Anna houdt een lege waterfles schuin omhoog, maar de kleinzoon weet niet hoe hij moet richten. In plaats van de fles, houdt hij zijn piemeltje vast. In een tweede poging zet hij de fles neer, maar ook dan lukt het niet. De fles is lager dan zijn piemeltje. Pas als zijn moeder helpt, komen ze er uit. Inmiddels loopt hij al weer druk pratend heen en weer.