Avondzon

De schaduwen op het strand worden langer. Ik zit niet meer onder de parasol maar ernaast om er nog wat schaduw van te hebben. De bootjes uit Olympos komen al weer terug. Het zijn er twee, een grote en een kleine. Over enkele dagen zitten we er ook op. Het is zes uur.

Twee snorkelaars zwemmen voorbij. De ene neemt een duik waardoor ook zijn snorkel onder water verdwijnt. Als hij klaar is met zijn duik, komt alleen zijn snorkel boven water. Met een ferme stoot lucht, blaast hij het water uit de snorkel, en gaat weer verder. Hij kan het echt!

Het strand begint nu snel leeg te lopen. Wij zijn de enigen nog op ons stuk strand. Anna is al lang naar huis. Toch een beetje eenzaam zo, maar verder heel aangenaam.

Zonet nog een heel vervelend Grieks gezin gezien. Pa en ma voortdurend al ruziënd aan het praten. Twee kindertjes die er als doofstommen achteraan lopen. Ze zijn het wel gewend. De oudste is te dik, maar pa en ma hebben andere zorgen. Welke? Dat kunnen ze zelf waarschijnlijk ook niet uitleggen.

Net als gisteren zijn verderop twee jongens met een bal en houten rackets aan het spelen. Ook zij hebben hun t-shirt al aan en gaan zo op weg naar huis.

Pigadia ligt nu vol in de zon. De avondzon die ook Inge zo mooi bruin kleurt.