Ruggegraat recht

De man van Anna en één van zijn dochters hebben de parasols opgezet. De dochter heeft er moeite mee om de parasol zover omhoog te trekken, dat de zekeringspen kan worden aangebracht. Ze kan het niet verkroppen dat het haar niet lukt. De man van Anna vindt deze opstandigheid wel vermakelijk, temeer daar hij nog eens mag demonstreren hoe het dan wel moet. Uiteindelijk kunnen ze er samen wel om lachen. 
 
Het paard, van de zee, komt weer langs. De eigenaar laat het touw een klein beetje vieren als het paard even niet meer verder wil. Dit is zeer effectief. Één meter extra touw en het paard loopt braaf verder mee op naar de nieuwe stek. Hoewel ik me niet voor kan stellen, dat daar wel lekker mals gras groeit.
 
Aan de haven wordt een schip gelost, met de kraan die op het schip staat. Grote zakken, witte, die worden geladen op vrachthavens. Ik heb al verschillende vrachtwagens voorbij zien komen. Ze volgen de weg omhoog de bergen in. 
 
Anna haar man is wat stram in de benen. Maar verder is hij niet sloom. Dat bleek wel bij het schoonmaken van de kalamaris, maar ook vandaag bij het opzetten van de parasols. De souplesse waarmee hij een touw vastzet doet denken dat het een visser is. Dat verklaart gelijk de kalamaris.  
 
Vandaag bij Anna opnieuw ook een schoonzoon op visite, geen onaardige kerel. Anna haar dochters hebben het goed getroffen. Maar dat had ik wel gedacht, afgeleid uit de kwaliteit van de kleinkinderen van Anna.   
  
De dorpsgek is vanochtend langsgeweest. Hij kent Anna goed. Al van ver roept hij haar naam. Het is een forsgebouwde jongen. Als je zijn loopje ziet denk je al, die is niet goed, maar zeker weten doe je het niet. Pas als hij praat weet je het zeker. Hij trekt zijn mond net iets te wijd open. Ruw gebit en de lach van een gestoorde. Blijkbaar toch iets universeels.  
 
Anna krijgt vandaag opnieuw bezoek. Een vrouw van haar leeftijd, met een dochter. Deze worden met veel enthousiasme begroet. Zelfs het paard hinnikt vrolijk. Er wordt druk gezwaaid naar de dochters die nog in zee zwemmen.  Nog steeds rijden vrachtauto's af en aan met grote witte zakken uit het schip. Zware zakken, de vrachtwagens komen met moeite de stijle helling van de weg op.  
 
Anna haar familie slaapt. In totaal hebben ze vijf strandbedden onder de boom gesleept. Anna haar laatste ontbrekende schoonzoon is nu ook gearriveerd. Het is een vriendelijke jonge man, met een volle zwarte baard.
De jongste dochter slaapt met haar kindje op één bed. De andere dochters zijn met hun kinderen aan het zwemmen. Het is een grote familie, die van Anna.  
 
De dorpsgek loopt al pratend door. Ik vermijd zijn blik. Grieks is normaal gesproken al moeilijk genoeg.  Anna haar man ligt met de rug naar ons toe. Het doet denken aan een bekende reclame voor matrassen: de ruggegraat ligt mooi recht.