Hè, hè, dat lucht op

Man komt nonchalant aanlopen. Kuierend, zoals oude mannetjes op een mooie herfstdag op zondag. Even een ommetje maken.

Toch vertrouw ik het niet helemaal, het mannetje loopt verdacht nonchalant. Hij voert iets in zijn schild.

Het mannetje is nu in de buurt van Anna. Hij slaat linksaf en verdwijnt achter het muurtje. Zijn bovenlijf en hoofd zijn nog zichtbaar. Na enkele passen staat hij stil. Wat voert het mannetje in zijn schild? Aandachtig kijkt hij naar beneden terwijl hij rechtop blijft staan.

Na ongeveer een minuut kijkt hij weer nonchalant om zich heen. Hij doet enkele passen het weiland in. Zou hij kleine giftige vruchtjes gaan plukken? Nee, nonchalant kijkend komt hij weer te voorschijn.

Hij zoekt zijn oude stek weer op, verderop het strand. Al kuierend. "Hè, hè, dat lucht op", zegt hij tegen zijn vrouw.