Windmolen in Olymbos

Eindelijk na 10 jaar Griekenland in 1998 in Olymbos een draaiende windmolen gezien. Een graanmolen die op de wind het graan tot meel kan malen. De windmolens van Olymbos zijn veel kleiner dan in Nederland, maar net zo effectief. Ze vangen door hun ligging veel wind.
 
Naast de windmolen bakt oma lekkere spinaziebroodjes in een stenen openluchtoven. De oven wordt gestookt op takkenbossen, aangevuld met kolen. De buitenkant van de oven is zwart van het roet. In de oven staat een blik met vieze dingen, iets met tomaten en aubergines. Het lijkt of de aubergines zijn gedeeld en daarna in de blikken schaal zijn gelegd.
 
Inge bestelt een spinaziebroodje. Ik ook. Heerlijk veel spinazie en echt gebakken deeg. Veel lekkerder dan in Pigadia. Daar is het meer bladerdeeg met een smaakje. Voor de lekkerste spinaziebroodjes moet je bij oma in Olymbos zijn.
 
Oma heeft traditionele kleding uit Olymbos. Een witte jurk met daaronder een broek met elastiek om haar benen. Om haar middel draagt ze een kleurige doek. Verder draagt ze een zwarte hoofddoek, waardoor haar lange grijze haren verb0rgen blijven.
 
Naast de molen, maar nu aan de rechterkant, is de keuken. Deze is eigenlijk een halve verdieping lager, goed bereikbaar via een trap. Als de keuken dicht gaat, wordt de trap met een luik afgesloten. Het is een moderne keuken. Voor de toeristen wordt de oven en de molen in ouderwetse vervallen staat gehouden. Goed voor de inkomsten.  

(Foto Riet Delamar)