Poepen

De foto's bij dit verhaal zijn gemaakt in juni 2003. Bij de wandeltocht vanaf Olymbos stond in de rivierbedding voor het eerst in 30 jaar weer stromend water

De ober van gisteravond spreekt een aardig woordje Nederlands. Om hem te plagen bestel ik Souvlaki Schwein. Hij kan er wel om lachen. 's Winters gaat hij terug naar zijn familie in het noorden van Griekenland. Zoals zovelen die hier in de horeca werken.

Er loopt een toerist in de wei. Hij plukt fruit uit de bomen. Illegale fruitpluk. Pas maar op, want de meeste bomen worden bewaakt door woeste honden, vastgeketend aan de boom. Dit zijn vast vieze kleine vruchtjes, misschien nog wel giftig ook.

Naast ons zitten twee gezellige dames, uit Purmerend of zoiets. "Het zijn gezellige praters", zegt Inge. De donkere is dikker en heeft een badbak aan, zwart met een buikje. De blonde poept maar twee keer per week. Net als haar moeder. Het gaat beter als ze ongesteld is. Niks bijzonders, heeft de huisarts gezegd.

De Chinese eet chips terwijl ze een boek leest. Haar zoveelste boek deze vakantie. De strandhond zit het chips-eten te volgen. Maar hij weet de aandacht van de Chinese niet te trekken. Als de zak is leeg gegeten, vertrekt de hond. Geen enkel stukje heeft hij gekregen.

De dames uit Purmerend hebben het gezellig met zijn tweetjes. Veel stappen en pret maken. Ze lachen veel. Vanochtend hadden ze last van iemand in het appartement naast hun. "Maar ja, je kunt iemand om 9 uur 's ochtends niet vragen om rustiger te doen".

Anna maakt het strand klaar voor de nacht. De parasols worden neergelaten.  De bedden weer terug naar het strand. Anna wacht op haar mannetje. Ze heeft het wel weer gezien voor vandaag. Ze wil op de brommer, naar huis.