Lezen en schrijven

Morgen gaan we eten met Kees en Annette. Ik ben onder de indruk van Kees. In de Volkskrant van vorige week dinsdag heeft het feilloos het meest interessante stukje aangewezen, over Pim Fortuyn en Louis van Gaal. Ik heb het gecontroleerd door de rest van de krant uit te pluizen.

Een Griek komt op de vlonder voorbij, hij is de vijftig gepasseerd. Hij is verwonderd dat er na het zwemmen water in de voetzolen van zijn slippers zit. Hij loopt langzaam heen en terug over de vlonder. Bij elke stap schopt hij een paar druppels water uit de voetzool. Diep geconcentreerd, merkt hij niet dat Inge hem zit te observeren. –“Hij heeft ook water in zijn buik”, zegt Inge.

Kees leest in Donna Tart. Ik heb het boek ook, maar heb het nooit uitgelezen. Te dik, te moeilijk. Maar niet voor Kees, hij heeft het al bijna uit. Annette heeft I.M. van Connie Palmen al uit. Nu is ze bezig met Lulu Wang. Ze hebben waarschijnlijk op Schiphol inkopen gedaan. Bij AKO heb ik ze alle drie de boeken zien liggen.

Een Griekse bodybuildster zoekt haar spulletjes bij elkaar. Ze is niet meer op de top van har carrière, maar heeft nog steeds een goed figuur. Een beetje gedrongen door het vele trekwerk aan gewichten. Ze doet een sportief jurkje aan, van Nike, geen tennisjurkje, maar net iets anders. Haar doorzichtige tas om de schouder en hup daar gaat ze. Zonnebril op, schoenen in de hand.


Als Kees maar niet gaat vragen wat ik zit te schrijven. Hij is er toe in staat schiet me te binnen. Hij is veel te veel geïnteresseerd in mensen, om niet enige belangstelling te tonen. Maar misschien weerhoudt zijn respect voor privacy van anderen hem er net van om deze zet te doen.

(Foto's Inge Tanja)