Spiritueel zwemmen

Vanochtend vroeg, om 6 uur lag ik wakker in mijn bedje, opgestaan om te plassen. Ik was wakker geworden met een droom over één of andere retraite, nogal zweverig, waaraan ik een week lang had deelgenomen. Heel spiritueel, met warrige figuren die allemaal deden alsof ze begrepen waar het om ging.

We hebben met zijn allen een programma ontwikkeld voor een cursus Spiritueel zwemmen, in een zwemparadijs, met golfslagbad en reuzenglijbaan. Ik heb me halverwege even teruggetrokken, omdat ik een oude kasteelheer tegenkwam, voor een diep filosofisch gesprek. Erg boeiend, voor mij het hoogtepunt van de week.

We waren toe aan de evaluatie van de retraite. Iedereen zei diepzinnige dingen over hoe ze het allemaal ervaren hadden. Toen ik aan de beurt was om mijn zegje te doen, begonnen er een paar op voorhand al te grinniken. Ze wisten natuurlijk wel dat die hele retraite allemaal onzin was, maar durfden er het niet belachelijk te maken. Van mij verwachten ze dat wel.

Ik word gegrepen door het grinniken en begin keihard te lachen. Iedereen doet mee totdat het een oorverdovend lawaai is. De retraiteleider durft niet anders dan mee te grijnzen.Als het even stilvalt, zeg ik: “Ja, wat vond ik er nu van?”. Nu wordt het helemaal hilarisch. We stappen op, de leider in verwarring achterlatend. Ik moet opeens erg nodig plassen.

(Foto Kees Rietvink: Schorpioenvis)